معرفی فیلم فینچ (۲۰۲۱-finch ) بدون فینچ چه باید کرد؟

فینچ ( تام هنکس، Thomas Hanks) به عنوان یکی از معدود بازمانده‌های یک فاجعه خورشیدی، به دلیل از بین رفتن لایه اوزون نمی‌تواند به هیچکس اعتماد کند و همراهی با سگ وفادار خود، گودیر را ترجیح می‌دهد. او در مکان‌های متروک، جایی که درجه حرارت و سطح تشعشعات مضر خورشیدی بسیار بالاست، دنبال هر چیزی است که ادامه دادن زندگی را برایش ممکن کند. ابرطوفان‌ها ممکن است هفته‌ها طول بکشد. اما فینچ هر روز که می گذرد مریض تر می شود. او به کسی نیاز دارد که در هنگام رفتن از سگ مراقبت کند، بنابراین روباتی (جف، Caleb Landry Jones) اختراع می‌کند.  فیلم در ژانر بقاست و بنا به نوع فیلم بار دنیای فیلم بر روی دوش اطلس همان تام هنکس قرار دارد. تام هنکس بازیگری با آن همه بازی‌های درخشان و خاطره انگیزش با این چالش چگونه رو‌به‌رو شده است؟

 همانطور که قبلا ذکر شد، این نمایش تقریبا یک نفره است. چه خوب که این بازیگر تام هنکس است، که می‌تواند انواع وجوه کاراکتر را بدون فشار بیش از حد بپروراند. تنهایی خردکننده شخصیتش، نیازش به همراهی، غرایز والدینش، ترس‌ها، امیدهایش و در نهایت تسلیم شدن. او همه‌ی این‌ها را با بازی‌اش آتش می‌زند. هر چند لحظه‌ای که تام بعد مدت‌ها می‌تواند خورشید را ببینند بازی قانع کننده‌ای ندارد‌. اما لحظات درخشان که ناشی از کنترل است در بازی‌اش کم نیست. او بالاخره تام هنکس است. کسی که می‌تواند با هنکس بودنش ضعف فیلمنامه کم پیچ را بپوشاند. هنکس فیلم را نجات داده است. چگونه؟

خب چنین موقعیت‌هایی را این سال‌ها خصوصا در سینمای هالیوود دیده‌ایم. اما بازی هنکس جزئیاتی خوبی به کاراکتر و فیلم اضافه می‌کند که تا حدودی از کلیشه، فیلم و بازیگری را نجات دهد. درخشان‌ترین لحظه بازی به عقیده نگارنده در همان یک سوم ابتدایی فیلم است دقیقا قبل تصمیم مهاجرت به غرب، آنجایی که مضطرب دری را می‌گشاید و با ریتم کائوتیکی (اصلاحی در بازیگری که به بازی با شدت و مقطع اشاره دارد.) نزدیک پخچال می‌رود و خلاف انتظارات کمپوت می‌خورد. به لحظات عصبی شدن و فریاد زدنش برای جف دقت کنید. چشمان هنکس جادو می‌کند پشیمانی بعد عصبانیت بدون آن که بخواهد کاری بکند. چگونه؟ قبلا هم اشاره شد ما با فینچ همراهیم از رابطه‌اش با جف آگاهیم نیاز نیست او کاری بکند او با چشمانی که به نظر کاری نمی‌کند جا را برای تخیل ما خالی می‌گذارد. پس هنکس پشیمان است. شایدم نه. پشیمانی را من برداشت کردم شما در سکوت‌ها و نگاه‌های ساده‌اش چه جسته‌اید؟

جاناتان رابرتس (Jonathan Roberts) از کاربران سایت راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes) در نوشته‌اش معتقد است:《 تام هنکس ثابت کرد که انفرادی می تواند توجه هر کسی را برای ساعت ها حفظ کند.》اکثر منتقدان متفق القولند که هنکس فیلم را نجات داده است. یکی دیگر از منتقدان نظر جالب و شاعرانه‌ای راجع‌به تام هنکس دارد او می‌نویسد:《 کل فیلم روی شانه‌های هنکس است و او به اندازه کافی قوی است که بتواند آن را بالا نگه دارد. فیلم مانند دستمال کاغذی نیروی هنکس را تاب نمی‌آورد و پاره می‌شود و در گرمای شدید خورشید خاکستر می‌‌شود.》این قطعا عیب فیلم است که بازی یک بازیگر از کل فیلم بالا می‌زند و در هماهنگی با دیگر عناصر فیلم قرار نمی‌گیرد‌. به راستی کارگردان، نویسنده، فیلم، جف و سگ بدون فینچ (تام هنکس) چه کنند؟ بهتر است به آن فکر نکنیم چون سرنوشت تلخی در انتظارشان است.