هواوی شهریور امسال با معرفی سری میت ۶۰، بازار موبایل را شگفت‌زده و مقام‌های آمریکایی‌ را ناراحت کرد؛ زیرا اولین گوشی هواوی با پردازنده‌ی هفت نانومتری کرین ۹۰۰۰S و شبکه‌ی ۵G بود که SMIC، بزرگ‌ترین تراشه‌ساز چین آن را می‌ساخت.

قبل از معرفی سری میت ۶۰، هواوی مجوزی دریافت کرده بود که به این شرکت اجازه می‌داد تا نسخه‌های ویژه‌ای از پردازنده‌های اسنپدراگون کوالکام را برای گوشی‌های پرچم‌دار P50 و Mate 50 و P60 استفاده کند. تراشه‌های سفارشی کوالکام به‌گونه‌ای تغییر یافته بودند که امکان کار با سیگنال‌های ۵G را نداشتند.

بدون دسترسی به دستگاه اسکنر فرابنفش پیشرفته (EUV)، مشخص نبود که SMIC بتواند تراشه‌ی هفت نانومتری مناسب برای گوشی میان‌رده را تولید کند یا خیر، چه برسد به مدل‌ پرچم‌داری که بتواند با بهترین گوشی های بازار رقابت کند. بااین‌حال، چینی‌ها موفق شدند کرین ۹۰۰۰S را با دستگاه DUV بسازند که مدل قدیمی‌تر EUV است.

تولیدکننده‌ی چینی برای ورود به نود زیر هفت نانومتر به تجهیزات پیشرفته‌‌ای نیاز دارد که در‌حال‌حاضر شرکت هلندی ASML به‌صورت انحصاری آن‌ها را می‌سازد و دراختیار تولیدکنندگانی نظیر TSMC و سامسونگ و اینتل قرار می‌دهد.

بر‌اساس گزارش فایننشال‌ تایمز،‌ SMIC توانسته است تراشه‌های پنج نانومتری را با استفاده از فرایند لیتوگرافی فرابنفش عمیق (DUV) تولید کند و HiSilicon، واحد نیمه‌هادی هواوی، اولین مشتری این کارخانه خواهد بود.

هواوی ممکن است امسال توانمندی گوشی‌های خود را بسیار ارتقا دهد و اندکی خودش را به گوشی آیفون ۱۵ پرو مکس مجهز به پردازنده‌ی سه نانومتری A17 Pro یا گوشی سامسونگ مدل گلکسی S24 اولترا مجهز به تراشه‌ی چهار نانومتری اسنپدراگون ۸ نسل ۳ نزدیک‌تر کند.

انتظار می‌رود که SMIC در سال جاری میلادی دو تراشه‌‌ی جدید برای هواوی تولید کند که یکی از آن‌ها نسل بعدی سری کرین برای گوشی‌های هواوی است و دیگری Ascend 920 با کاربردهای هوش مصنوعی خواهد بود. پردازنده‌‌های Ascend هواوی پاسخی به گرافیک انویدیا هستند.

گفته می‌شود که بازده نود هفت نانومتری SMIC کمتر از یک‌سوم فناوری مشابه در TSMC است؛ در‌حالی‌که SMIC برای تراشه‌های تولید‌شده با نود پنج و هفت نانومتری، ۴۰ تا ۵۰ درصد بیشتر از TSMC هزینه می‌کند که باعث می‌شود قیمت CPU تولیدی این شرکت بیش‌از‌حد موردانتظار باشد.

هواوی تا پیش از تحریم‌های آمریکا، دومین مشتری TSMC پس از اپل بود؛ اما اکنون نمی‌تواند مجوز لازم برای خرید تراشه را دریافت کند؛ بنابراین، مجبور است با SMIC همکاری کند.

در فرایند ساخت تراشه‌ها، هرچقدر نود پایین‌تری استفاده شود، ابعاد ترانزیستورها کوچک‌تر و تعداد آن‌ها افزایش می‌یابد؛ در‌نتیجه، تراشه قدرتمندتر و مصرف انرژی آن کمتر می‌شود. به‌عنوان مثال، سری آیفون ۱۱ که سال ۲۰۱۹ عرضه شد، از تراشه‌ی هفت نانومتری A13 Bionic با ۸٫۵ میلیارد ترانزیستور استفاده می‌کرد؛ در‌حالی‌که پردازنده‌ی سه نانومتری A17 Pro بیش از ۱۹ میلیارد ترانزیستور در خود جای داده است.